art prize
De kunstprijs heeft tot doel de vitaliteit en diversiteit van de hedendaagse keramiekpraktijk onder de aandacht te brengen, terwijl hij jonge hedendaagse makers ondersteunt.
De prijs is toegankelijk voor kunststudenten en/of jonge kunstenaars die in Europa wonen en niet vertegenwoordigd worden door een galerie. Er is geen leeftijdsgrens, maar de kunstenaars mochten maximaal 10 jaar artistieke praktijk- en onderzoekservaring op het vlak van keramiek hebben.
De oproep tot het indienen van kandidaturen voor de editie van 2026 is gesloten.
Uit alle inzendingen worden tien kunstenaars geselecteerd en gepresenteerd in een tentoonstelling georganiseerd door Jean-Marc Dimanche tijdens ceramic brussels. Elke kunstenaar toont er een selectie van zijn of haar werken.
De tentoonstelling is zo opgezet dat ze voor iedereen toegankelijk en zichtbaar is: ze bevindt zich bij de ingang en is gratis te bezoeken.
Lorie Ballage behaalde een masterdiploma aan de Academie voor Schone Kunsten in Bergen en heeft veelvuldig geëxposeerd in Europa, met name tijdens solotentoonstellingen in de Pragovka Gallery (Praag, CZ), Norsk Billedhoggerforening (Oslo, NO), The Wrong House (Kortrijk, BE) en het Buskerud Kunstsenter (Drammen, NO).
Haar werk bevindt zich op het snijvlak van keramische beeldhouwkunst en immersieve installaties. In haar praktijk onderzoekt ze water als materiaal en metafoor, waarbij ze handgemaakte keramiek combineert met gerecyclede materialen, geluid en scenografische vertellingen om omgevingen te creëren die de grens tussen het vertrouwde en het vreemde doen vervagen. Lorie Ballage wil het poëtische en politieke potentieel van mislukking, absurditeit en ongebruikt materiaal blootleggen, waardoor keramiek niet alleen een materiaal is om mee te werken, maar ook een instrument om kritische vragen te stellen.
Uriel Caspi behaalde een BFA in keramiek aan de Bezalel Academy in Jeruzalem en vervolgens een MFA aan de Alfred University in New York. Sinds het einde van zijn studie heeft hij geëxposeerd in musea, galeries en kunstbeurzen in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Europa, Israël, Taiwan en Japan.
Uriel Caspi heeft internationaal gewerkt als universitair onderzoeker en artist in residence, onder meer bij de Archie Bray Foundation (Montana), het Yingge Ceramics Museum (Taiwan), het EKWC (Nederland), Cercco–HEAD Genève (Zwitserland), Höchster Porzellan Manufaktur (Duitsland) en Northern Clay Center (Minnesota). Hij ontving onder meer de Hecht Award for Emerging Artist (2019), de Artist Grant (2023) en de McKnight-beurs (2024).
Danny Cremers werkt met handgevormd porselein. Hij studeerde modeontwerp aan Central Saint Martins en verkent klassieke vormen door middel van subtiele onevenwichtigheden en imperfecties. Zijn vazen ademen een stille spanning tussen vrijheid en controle, met gestructureerde oppervlakken en losjes geconstrueerde vormen. Aangetrokken door de energie van het schetsen – open, intuïtief, zonder oog voor het eindresultaat – probeert hij diezelfde directheid vast te leggen in elk van zijn voltooide stukken.
Kira Fröse is een beeldend kunstenaar die gespecialiseerd is in het maken van sculpturen en installaties van glas, keramiek, gips en gevonden voorwerpen. In 2017 behaalde ze een bachelor in beeldende kunst (beeldhouwkunst) aan de AKI ArtEZ Academy in Enschede, Nederland.
Van 2018 tot 2022 woonde en werkte Kira als kunstenaar in Rotterdam (Nederland). Naast haar eigen artistieke praktijk assisteerde ze ook andere kunstenaars in hun ateliers, waaronder Anne Wenzel, Maaike Kramer en Stephan Marienfeld. De werken van Kira Fröse zijn opgenomen in verschillende Nederlandse kunstcollecties, waaronder die van Museum LAM (Lisse), Museum Jan Cunen (Oss) en Stichting Kunst & Historisch Bezit A.S.R. & Aegon.
Ninon studeerde in 2017 af aan de École Supérieure des Beaux-Arts in Montpellier en in 2021 aan de École Nationale Supérieure des Beaux-Arts in Parijs. Ze nam deel aan talrijke collectieve en persoonlijke tentoonstellingen en realiseerde verschillende onderzoeks- en creatieve residenties. "Ninon Hivert legt, net als een archeoloog, het anonieme vast, legt het alledaagse vast, verzamelt het stedelijke. Haar keramiekwerken zijn afdrukken, plastische vertalingen van bekende en generieke vormen: kleding, accessoires, alledaagse voorwerpen, altijd dicht bij het lichaam.
Ze gebruikt klei omwille van zijn mimetisch potentieel, modelleert de werkelijkheid door deze na te maken, te herhalen, in een tijdsbestek dat vergelijkbaar is met dat van de schilderkunst en de fotografie, waar de onthulling volgt op een periode van drogen en rusten. Haar praktijk is die van de transcriptie, in serie, maar dit keer resoluut handmatig: van het ene object naar het andere, van het ene materiaal naar het andere, van de tastzin naar het oog, van een herinnering naar een gebaar. De mimiek zit niet zozeer in het uiteindelijke uiterlijk als wel in het maakproces dat zichtbaar moet worden gemaakt. " Andréanne Béguin.
De artistieke carrière van Santiago Insignares-Martínez begon in Bogotá en bracht hem naar Rome en vervolgens naar San Francisco. Na zijn verhuizing naar Duitsland, waar hij studeerde bij professor Isa Melsheimer aan de Muthesius Kunsthochschule, werd keramiek zijn belangrijkste focus. Dit verblijf leverde hem institutionele tentoonstellingen op en een deelname aan de 12e Internationale Keramiekbiënnale van Gyeonggi in 2024.
Santiago haalt zijn inspiratie uit zowel oude als moderne ruïnes om sculpturen te creëren die een kritische reflectie bieden op systemen in crisis. Door middel van speelse toe-eigeningen en reconstructies assembleert hij kleurrijke keramische structuren die de relatie tussen architectuur en identiteit onderzoeken, terwijl ze tegelijkertijd de nostalgie oproepen van de bouwspelletjes uit de kindertijd en de weg naar volwassenheid.
Faye Papargyropoulou is een keramiste en ontwerpster die in Athene woont. In 1992 begon ze een studie kunst en design dankzij een beurs voor industrieel ontwerp. Na twintig jaar als creatief directeur bij grote reclamebureaus te hebben gewerkt, richtte ze haar eigen bureau op, ABOUT: CREATIVE AGENCY.
In 2020 zette ze een nieuwe stap in haar creatieve carrière door haar eigen keramiekatelier CERAMIC 47 te openen. In deze persoonlijke ruimte voor artistieke expressie in Athene creëert ze unieke stukken die de schoonheid van imperfectie benadrukken en traditionele noties van vorm en functionaliteit in vraag stellen. In haar werk combineert ze het verleden met het heden en weerspiegelt ze een diepe waardering voor kunst, natuur en hedendaags design.
Marie Pic behaalde in 2021 een DNSEP-diploma in kunst, met als specialisatie keramiek, aan de École Nationale Supérieure d'Art et de Design in Limoges. Sinds 2024 is ze resident in de ateliers van CAP Saint-Fons, waar ze de begrippen overgang en drempel verkent door middel van sculpturale vormen die architectuur en de plantenwereld combineren. Deuren en poorten in bas-reliëf, geïnspireerd door de art nouveau of de 17e-eeuwse juwelen, combineren formele strengheid met organische motieven, waarbij het ornament structuur wordt.
Angelika Stefaniak is een beeldend kunstenaar geboren in 1997 in Jawor, Polen. Ze studeerde af aan de Academie voor Schone Kunsten in Wrocław (master in beeldhouwkunst, 2024). Haar praktijk combineert keramiek en textiel en is geworteld in een intuïtief proces, een kinderlijke perceptie en een dromerige vervorming.
Geïnspireerd door psychologie, antropologie en biomorfisme zoekt ze naar schoonheid in het groteske en creëert ze gevoelige en tactiele vormen die het midden houden tussen beeldhouwkunst en object. Als laureaat van het OP_YOUNG 2024-programma en beursontvanger van het Poolse Ministerie van Cultuur heeft ze haar werken tentoongesteld in OP ENHEIM, in de Galeria Miejska in Wrocław, in Apteka Sztuki in Warschau en tijdens internationale evenementen in Łódź en Olomouc.
Walter Yu werd geboren in China en studeerde in Peking en Berlijn. Hij studeerde Duitse literatuur aan de Universiteit voor Buitenlandse Studies in Peking en behaalde vervolgens de titel Meisterschüler aan de Universität der Künste Berlin.
Zijn werk werd tentoongesteld in China en Europa en bekroond met verschillende prijzen. Yu onderzoekt het poëtische raakvlak tussen de klassieke Oost-Aziatische esthetiek en hedendaagse visuele vertelkunst. Met een opleiding in schilderkunst breidt Yu zijn praktijk uit naar keramiek en beeldhouwkunst, waarbij hij vormen creëert die zowel resoneren met rolschilderkunst als met architecturale ruimte. Zijn voortdurend evoluerende glazuurtechnieken streven naar een dialoog tussen klei en oppervlak, tussen tactiel en picturaal, en roepen een picturale gevoeligheid op die de grenzen tussen de media in vraag stelt.
Een jury van gerenommeerde professionals kiest de laureaten.
↘ 2026
Na 20 jaar het designbureau V.I.T.R.I.O.L. te hebben opgericht en geleid, richtte hij in 2008 samen met Florence Guillier-Bernard Maison Parisienne op, een reizende galerie gewijd aan Franse ambachten, in het kader waarvan hij meer dan vijftig tentoonstellingen organiseert in verschillende Europese hoofdsteden.
Begin 2016 werd hij gevraagd als adviseur van Z.K.H. de Groothertogin-Weduwe van Luxemburg en werkte hij met haar aan de uitvoering van de biënnale De Mains De Maîtres, waarvan hij nu commissaris-generaal is.
Parallel hiermee, tussen maart 2019, de openingsdatum in Brussel, en juni 2022, ELEVEN STEENS, een privéruimte gewijd aan Kunst en Materie, open voor alle creatiegebieden, of het nu gaat om beeldende kunst, design, ambachten, architectuur of mode.
Als onafhankelijke curator begeleidt hij talrijke tentoonstellingen op het gebied van creatieve ambachten en hedendaagse kunst in Frankrijk, België en Luxemburg. Daarnaast is hij medeoprichter van de eerste beurs die volledig is gewijd aan hedendaagse keramiek: ceramic brussels.
Wendy Gers is een bekroonde Frans-Zuid-Afrikaanse curator, onderzoeker en consultant die in Nederland woont. Ze is curator moderne en hedendaagse kunst bij het Nationaal Keramiekmuseum Princessehof en senior onderzoeker aan de Hanzehogeschool Groningen. In het najaar van 2024 was ze de Theodore Randall International Chair of Art History aan de Alfred University in New York.
Wendy heeft lesgegeven en grote tentoonstellingen geleid in Europa, Amerika, Azië, het Midden-Oosten en Afrika. Onder deze tentoonstellingen zijn 2 Biënnales, elk met meer dan 60 kunstenaars, en bezocht door meer dan 1 miljoen mensen. Ze is de auteur van talrijke catalogi, boekhoofdstukken en wetenschappelijke artikelen, waaronder de baanbrekende monografie over Zuid-Afrikaanse pottenbakkerijen, Scorched Earth (2016). Wendy heeft meer dan 80 openbare lezingen en keynotetoespraken gehouden in 20 landen en heeft in verschillende jury's en besturen gezeten.
Gers behaalde een PhD aan de Universiteit van Sunderland, een MA in kunstgeschiedenis (cum laude), een Advanced University Diploma in informatiekunde en een BA aan de Universiteit van KwaZulu-Natal, Zuid-Afrika. Ze voltooide haar postdoctoraal onderzoek aan de Tshwane University of Technology, Zuid-Afrika. Haar onderzoeksinteresses omvatten duurzaamheid, dekolonisatie en curatoriële studies.
Jean-Charles Hameau is directeur van het Musée national Adrien Dubouché in Limoges. Hij werkt sinds 2014 in het Musée national Adrien Dubouché als conservator erfgoed en sinds 2020 als hoofd van de afdeling collecties.
Als specialist in moderne en hedendaagse kunst heeft hij met name de nieuwe ophanging van de museumzaal gewijd aan hedendaagse keramiek (2018) geleid en tentoonstellingen samengesteld zoals INC(L)ASSABLE, Les 30 ans du CRAFT Limoges: créations contemporaines (2023), Matière lente, Martin Szekely (2022), Formes vivantes (2019) en Avant, ici, Maintenant, l'expérience Non Sans Raison (2015).
musee-adriendubouche.fr
@mnadlimoges
sevresciteceramique.fr
@sevresmanufactureetmusee
Lionel Jadot, geboren in Brussel, is interieurarchitect, kunstenaar, ontwerper, filmmaker en avonturier, vaak allemaal tegelijk.
In zijn werk versmelt hij disciplines met een alchemistische toets en transformeert hij afgedankte materialen in buitengewone creaties. "Ik gooi niets weg, ik raap het op. Ik heb geen groene vingers, ik probeer stekken, onnatuurlijke huwelijken." Jadot combineert verleden en toekomst en verweeft hout naadloos met metaal, mineraal met plantaardig en oud met nieuw. Hij bouwt organische, energieopwekkende vormen die tijdperken overbruggen en de norm uitdagen.
Zijn werk is een dialoog tussen tijd en ruimte, een mix van retro-futurisme, gothic comics en de filmwerelden van Moebius, Jodorowski en Blade Runner. Elk project is een samensmelting van geschiedenis, innovatie en inspiratie. Of het nu gaat om het herontwerpen van architectuur of het creëren van gemuteerde objecten, de creaties van Jadot nodigen je uit in een universum van subtiele, eigenzinnige werelden die grenzen aan de realiteit.
Voor Jadot gaat design niet alleen over vorm; het gaat over verbinding. “Ik zorg voor de verbinding tussen twee materialen.” Hij luistert naar de wereld om hem heen en laat zijn werk leiden door de onuitsprekelijke gevoelens ervan. Via de Zaventem Ateliers en zijn ontwerpfilosofie creëert hij ruimtes en objecten die groeien, zich aanpassen en evolueren, waarbij hij er altijd naar streeft om het gewone om te vormen tot iets buitengewoons.
Als kunsthistorica, opgeleid aan de Universidad Autónoma de Madrid, weeft Maral Kekejian al meer dan twintig jaar een uniek traject tussen creatie, denken en culturele actie.
Momenteel is ze artistiek directeur van Europalia España 25-26 in Brussel en onlangs stond ze aan de basis van het culturele programma van het Spaanse voorzitterschap van de Europese Unie (2022-2024). Als curator van de Spaanse vertegenwoordiging op de Quadriennale van Praag 2023 verkent ze de talen van het podium zowel vanuit de marge als vanuit de instellingen. Als docent aan de masteropleiding Cultureel Management van de Universidad Carlos III de Madrid, deelt ze haar expertise met nieuwe generaties.
Als beurshouder aan de Real Academia de España in Rome in 2021, was ze datzelfde jaar verantwoordelijk voor de programmering van de Picknick Sessions bij CA2M. Ze levert een actieve bijdrage aan geëngageerde projecten zoals "Llanes. Paisajes en folixa" en is lid geweest van de Raad voor Podiumkunsten van de Instituto Nacional de las Artes Escénicas y de la Música (INAEM).
In Madrid regisseerde ze de Veranos de la Villa (2016-2019), de Cabalgata de Reyes (2015-2016) en was ze bijna tien jaar gastvrouw van La Casa Encendida. Haar carrière, die productie, curatie en uitzending omvat, biedt een levende kaart van hedendaagse creatie in Spanje en daarbuiten.
Naast de juryprijs zullen de institutionele partners extra prijzen toekennen aan de winnaars.
De jury van de ceramic brussels art prize 2026 zal uit de 10 laureaten van de groepstentoonstelling één kunstenaar kiezen en bekendmaken.
De kunstenaar krijgt de kans om zijn/haar werk in een solotentoonstelling te presenteren tijdens de editie 2027 van ceramic brussels.
↘ leden van de ceramic brussels art prize jury 2026
Léonore Chastagner was de winnares van de Juryprijs 2025.
De kunstenaar heeft het voordeel van een monografie over zijn werk, gesteund door de Franse ambassade in Brussel en geproduceerd in samenwerking met de jonge uitgeverij R.S.V.P.
Met deze steun heeft hij een belangrijk instrument om zijn werk te presenteren en te verspreiden.
Raphaël Emine was de winnaar van de Ambassade de France en Belgique (be) Award 2025.
Het Centre Wallonie-Bruxelles/Paris, ook wel Le Vaisseau genoemd, is een artistieke en culturele Alien-instelling — een toonaangevende katalysator voor de Franstalig Belgische hedendaagse creatie en haar artistieke en culturele ecosysteem.
Met een resoluut ongedisciplineerd programma, zowel in situ als hors-les-murs, heeft het Centrum als missie het werk van kunstenaars die actief zijn binnen de Fédération Wallonie-Bruxelles te verspreiden en te promoten in dialoog met internationale scènes. Het ondersteunt zowel opkomende als gevestigde kunstenaarspraktijken en draagt bij aan het stimuleren van coproducties en internationale partnerschappen.
De kunstenaar die de Prijs van het Centrum ontvangt, krijgt de kans om een van zijn/haar werken te presenteren in een groepstentoonstelling geproduceerd door het Centrum in het seizoen 2027.
Luna-Isola Bersanetti was de winnaar van de Centre Wallonie Bruxelles-Paris (fr) award 2025.
Keramis, een museum, kunsten- en creatieruimte gewijd aan de keramiek, werd op de site van de oude faiencefabriek Boch in La Louvière opgericht. De hedendaagse en gedurfde architectuur omvat een oud geklasseerd gebouw dat drie gigantische flessenvormige ovens bevat, de laatste Belgische exemplaren van dit type.
De kunstenaar krijgt een residentie van 30 dagen in juli 2026 in de residentie Keramis.
Hij/zij ontvangt 2.000 euro en een budget van 500 euro voor het huren van een oven (energiekosten). Hij/zij krijgt een onderzoeksresidentie (zonder belofte op restitutie of publicatie) en kan materiaal bestellen bij het museum (bestelling, reiskosten en kosten van geproduceerde werken ten laste van de kunstenaar).
Pia Mougeot was de winnares of the Keramis (be) residency 2025.
De laureaat krijgt een residentie van drie weken in Letland, georganiseerd in samenwerking met het Daugavpils Mark Rothko Museum. De residentie vindt plaats tussen april en mei (26 april–7 mei 2026 of in 2027, in overleg met de kunstenaar) en omvat verblijf, maaltijden en materiaal.
Ze wordt afgesloten met een tentoonstelling in het Rothko Museum, een bijzondere gelegenheid voor internationale zichtbaarheid.
Gelegen in Yixing, de bakermat van de Chinese paarse klei, is het Creative & Cultural Ceramic Avenue (CCCA) een centrum dat gewijd is aan keramische creatie en de overdracht van traditionele vakkennis. In samenwerking met de Internationale Academie voor Keramiek biedt het kunstenaars een plek voor onderzoek en experiment binnen een uniek cultureel erfgoed.
Twee kunstenaars worden in 2026 uitgenodigd voor een residentie van 3 maanden, met gratis accommodatie, atelierruimte, materialen en stookbeurten. Elke resident ontvangt een beurs van 15.000 RMB en een enkele vlucht. Een selectie van de tijdens de residentie gemaakte werken kan worden getoond of opgenomen in de collectie van het UCCA Clay Museum. De residentie omvat ook artistieke begeleiding en kansen om uit te wisselen met keramiekprofessionals en ambachtslieden.
Asya Marakulina en Béatrice Guilleman waren de winnaars van de YXCCCA-residentie (cn) 2025.
De werken van de 10 laureaten worden gepresenteerd in een groepstentoonstelling, opgezet door Jean-Marc Dimanche en vormgegeven door A S C P Studio.
Ter gelegenheid van de art prize lanceerden MAD Brussels (Center for Fashion & Design), Action et Service (A+S) en ceramic brussels een open oproep voor een Brusselse ontwerper of studio om een nieuwe scenografie te bedenken die de werken van de laureaten met gevoeligheid en helderheid in de kijker zet.
Het studio dat voor de derde editie van ceramic brussels werd geselecteerd, is A S C P Studio.
A S C P is een creatief studio gespecialiseerd in beeld- en ruimtelijk ontwerp.
A S C P verkent radicale en populaire visuele narratieven via beelden en scenografische ervaringen die opkomende kunstenaars in de schijnwerpers plaatsen.
Een scenografische installatie ontwerpen voor de ceramic art prize 2026, met behulp van reeds gebruikte materialen van Action et Service;
Een ontwerpbenadering ontwikkelen met focus op een duurzaam ontwerp;
Een ontwerp voorstellen dat kan worden hergebruikt in andere contexten;
Een ontwerp voorstellen dat in dialoog is met de technische en logistieke beperkingen van de locatie.
Jean-Marc Dimanche en Tiphaine Queguineur voor ceramic brussels
Ann Sevrin voor Action et Service
Anaïs Sandra Carion en Clara Goblet voor MAD Brussels
Voor de groepstentoonstelling van de Art Prize 2026 realiseert A S C P “Vestiges 2.0”, een scenografie die de codes van de ruïne en het museum herinterpreteert en speelt met de spanning tussen de duurzaamheid van materie en de vluchtigheid van het digitale, tussen het object en zijn beeld.
“We bevinden ons in het jaar 2175. De archeologen van de toekomst graven de resten van onze verdwenen wereld op: de werken van tien opkomende kunstenaars, sporen van een beschaving uit het Tijdperk van Waterman — tussen ruïnes en low-tech.”
“VESTIGES 2.0” stelt onze relatie tot sporen in vraag: wat zullen we doorgeven aan toekomstige generaties?
De scenografie laat ons de werken van opkomende makers ontdekken als de relieken van morgen. Elk stuk wordt gepresenteerd naast zijn digitale avatar.
